Namaste!

In 2012 reisde ik voor het eerst naar Nepal en sindsdien heeft het land mijn hart gestolen. Ik werd geraakt door de armoede die ik zag, maar misschien nog wel meer door de hartelijkheid en gastvrijheid die er ondanks die armoede was. Ik werd geconfronteerd met ongelijkheid en oneerlijkheid, maar zag ook een veerkracht in mensen waar ik altijd respect voor zal hebben. Die reis heeft mijn perspectief op mezelf en de wereld enorm veranderd. In 2013 ging ik terug. Ik wilde iets terugdoen voor de mensen daar, maar ik had weinig vertrouwen in de grote industrie van internationale vrijwilligersorganisaties. Daar kwam ik in contact met Maureen. Toen ik haar verhaal hoorde en zag hoe blij en trots de kinderen waren dacht ik: dit wil ik ook, waarom gaan we niet samenwerken? Zo geschiedde; een jaar later vroeg ze mij in haar bestuur en sindsdien zet ik mij met veel liefde in voor Stichting Bombo. Inmiddels heb ik twee keer de Milijuli school bezocht, de kinderen en het team mogen ontmoeten en zij hebben mij alleen maar meer weten te overtuigen dat ik me met en voor hen wil blijven inzetten voor een eerlijke, vrije en sociale wereld. Milijuli voelt als één grote, hartverwarmende familie! Na ruim vijf jaar als secretaris en een jaar als vice-voorzitter van Stichting Bombo en inmiddels afgestudeerd antropologe, neem ik nu vol enthousiasme en vertrouwen de rol van voorzitter over van Maureen.