Vandaag heb ik mijn eerste afvalles gegeven in de MiliJui school aan de 17 liefste en braafste kindjes die ik ooit in 1 klaslokaal heb zien zitten. Vol zenuwen stapte ik vanochtend op de fiets, maar zo gauw ik het klaslokaal instapte verdwenen deze als sneeuw voor de zon.

Ik werd al meteen geknuffeld door Ricky bij binnenkomst en aan de hand verder het klaslokaal in geleid door Sarala. Toen ik de spulletjes klaar begon te zetten verzamelden de eerste nieuwsgierige kinderen zich al om mij heen. Na een tijdje waren de voorbereidingen klaar en verzamelden we ons in een grote kring. We begonnen met het zingen van een liedje, ik had er lang over na gedacht en had besloten het kort en krachtig te houden, het ging zo: Recycle it, oohooh, Recycle it, don’t throw it away, we can use it in another way, etc. Tot mijn blijdschap vond iedereen het leuk en de pret verhoogde toen we er ook nog gebaren bij gingen maken. Al ronddraaiend zag ik de kleintjes meehummen en de grotere kindjes dapper de woordjes mee stamelen.

Na het liedje een paar keer te hebben herhaald vormden we weer een kring en ging iedereen zitten. Ik pakte 4 lege yoghurtbakjes erbij en vulde deze gedeeltelijk op met aarde. Op de buitenkant had ik plastic, paper, glass en food waste geschreven. Om de beurten liet ik ze dit voorlezen en legde ik het beschreven object in het bakje: een stukje plastic verpakking, een krant, een kopje en wat rijst (wat ik net onder de verbaasde en licht afkeurende blik van de kokkin van de grond had gepakt). Ik liet de kinderen raden of het object na 4 weken verdwenen zou zijn of dat het er nog -precies in dezelfde staat- zou liggen. Na dit besproken te hebben maakten we er een foto van en vulden de kinderen de bakjes met aarde aan tot hij vol was. Ik vertelde dat het juf Sita’s taak was om er elke dag een beetje water op te gieten, zodat het net was alsof het afval buiten in de natuur lag en het af en toe even regende. Zo wil ik ze een beeld geven van afval en hoe snel -en hoe langzaam..- sommige objecten composteren.

Nu was het tijd voor het knutselproject. Ik had besloten om elke week een ander thema te doen: land, water, lucht, recyclen. Deze week was dus land aan de beurt. Wat gebeurd er als je afval simpelweg van je afgooit? Ik wilde vertellen dat het slecht was voor de planten (mede hierom het proefje) en dat het allerlei ongedierte aantrekt zoals ratten en vliegen die zo ziektes kunnen verspreiden (hiervoor was het knutselproject). Hoe ging ik dit ooit in 1 knutselopdracht uitleggen? Na lang nadenken – en mede geholpen door pinterest- had ik uiteindelijk bedacht om het verhaal van de vlieg te vertellen. De vlieg die boven het bloemenveld vliegt, maar dit veld ligt -zoals veel velden hier in Kathmandu- ook vol met afval. Zo gauw onze vlieg op dit afval landt kunnen in zijn harige poten allemaal bacterien kruipen. Deze draagt hij vervolgens met zich mee en kan hij, zo gauw hij op je bord landt, zo naar jou eten overbrengen. Als jij dit vervolgens eet kan je ziek worden, dus in het vervolg: Geen afval meer op de grond gooien, maar dit netjes in de prullenbak deponeren.

De klas was in 2 groepen verdeeld, de kleintjes (3 tot 7 jaar) kleurden enkel de lucht blauw en het veld groen, de oudere kindjes (8 tot 13 jaar) vulden de lucht ook met wolken en het veld met bloemen ook moesten zij -in tegenstelling tot de kleintjes- hun vergrootglas ook uitknippen. Toen het vergrootglas plakken en de vlieg tekenen, ook iedereen kon dat tot mijn verbazing reuze goed! En vervolgens het afval -was ze zelf hadden meegebracht van huis- opplakken en klaar is kees. De ene deed er wat langer over dan de ander: Sommige kleurden met zorg elk bloemblaadje in, terwijl anderen met grote krassen zo snel mogelijk de lucht van een blauwe kleur voorzagen. Tussendoor kwamen de kinderen bij me langs om vol trots hun tekening te laten zien en ik voelde me dan ook reuzetrots dat iedereen zo z’n best deed en het zo enorm mooi maakte!

Liefs,
Julia